Rijdend op de snelweg Venetië-Milaan ten zuiden van het Gardameer kun je het bescheiden wijnbedrijf Marangona zien liggen, precies op de grens van Lombardije en Veneto. Vanaf de vlakke wijngaarden kijk je in de verte naar de heuvels waar de rest van de wijngaarden van Lugana liggen. Allessandro geeft meer om de gaarden met vlakke bodem, de klei/kalk grond bevat precies de stoffen die de witte druif nodig heeft om zich te ontwikkelen. Allessandro (46) drijft samen met zus Laura sinds 2007 het familie domein dat in de vijftiger jaren van de vorige eeuw werd opgericht. Tot 2007 ging een belangrijk deel van de productie naar de coöperaties of de bulkhandel, maar nu bottelt men alles zelf.
In totaal telt Magangona 35 hectaren wijngaard, grotendeels ingeklemd tussen die van C’a dei Frati. Deze zijn beplant met 3000 wijnstokken per hectare, de nieuwere percelen tellen 4000 wijnstokken per hectare. 32 hectaren ervan zijn bestemd voor de productie van Lugana. Hij bezit ook een klein perceel met rode druiven (marzemino, gropello, sangiovese en barbera) deze verwerkt hij in zijn Chiaretto rosé. Ook is er één hectare in gebruik als experimentele wijngaard voor de productie van PIWI druiven. “eerst maar eens kijken hoe die zich ontwikkelen, pas dan beslis ik of ik er iets mee ga doen”, aldus Allessandro. Overigens staat de wijnwetgever het niet toe om met dit, van nature resistente ras, wijn te maken en het Lugana te noemen. Hier draait het dus allemaal om de witte Turbiana druif, of te wel de Trebbiano di Lugana, want Lugana is volgens Allessandro écht “white wine country” . Bij Marangona is 2/3e van de wijnstokken 30 jaar oud, de rest jonger bestaat uit jongere aanplant.
In de wijngaarden groeit er van alles weelderig tussen de rijen met wijnstokken. De vette, water vasthoudende bovenlaag is ideaal om planten en kruiden te laten groeien. Dit versterkt later ook de kwaliteit van de grond als het wordt ondergeploegd, tegenwoordig zie je ook vaak dat het vlak boven de grond wordt afgesneden, en men laat het in de wijngaard liggen als natuurlijke voeding voor de grond. Allessandro ging naar de wijnbouw faculteit van Verona en werkte na die opleiding in Argentinië en Moldavië om praktijk ervaring op te doen. “I am a technical producer’ laat hij weten. In 2015 werd Marangona in zijn geheel biologisch gecertificeerd. Ervoor was de certificering LEI (‘Low Environmental Impact) al aan Marangona vergeven. Er zijn in Lugana overigens slechts een handjevol wijnbedrijven die biologisch zijn gecertificeerd.
Bij de oogst werkt Allessandro perceel voor perceel af en verwerkt gelijk het fruit. Soms gaan er complete trossen de pers in, soms ook worden zij ontsteeld. Voor de ‘classico’ kwaliteit is er geen enkele schilcontact met het gistende sap, met de één niveau hogere cuvée- ‘Tre Campane’ is er een korte periode van contact tussen de schillen en het sap. Bij de nóg hogere cuvée ‘Cemento’ gist de wijn in betonnen kuipen zonder te zijn ontsteelt. Hier dompelt Allessandro de druiven niet onder in de gistende wijn, maar pompt men wat wijn van onder uit de kuip omhoog over de wijn heen, rémontage noemt men dit. Hij wil de uiteindelijke wijn zo natuurlijk mogelijk houden en ‘manipuleert’ het gistende sap zo min mogelijk. In 2007 was de productie slechts 5000 flessen maar dat volume is toegenomen tot 110 tot 120.000 flessen per jaar.
De wijnen.
Marangona produceert dus drie witte wijnen en een rosé. Deze vinden hun weg in italië naar de betere restaurants, zelfs het iconische ‘Bottega del Vini’ in Verona voert de wijnen van Marangona. De witte wijnen zijn prachtig en stijlvol. Droog, fris met een aangename ‘mineraliteit’ en finesse. Nergens komt er houtrijping aan te pas en het is opvallend dat bij het proeven van de wijnen op het domein er flessen op tafel kwamen van 8 jaar oud (!) die nog geen spoor van ouderdom vertoonden. Het zijn brandschone wijnen met grote elegantie en fraicheur.
